ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΛΕΥΘΕΡΑΚΗ!!!

Κώστας Ελευθεράκης: Πήγα στον Φωστήρα για έναν µπακλαβά!

Στα 14 χρόνια του έκανε ντεµπούτο στον πάλαι ποτέ Φονέα των Γιγάντων, τον Φωστήρα. Την οµάδα της γειτονιάς του, στην οποία υπέγραψε δελτίο για ένα µπουκάλι γάλα και έναν µπακλαβά! Ο λόγος για τον Κώστα Ελευθεράκη. «Στον Φωστήρα πήγα σε ηλικία µόλις 12 ετών. Είµαι γέννηµα-θρέµµα του Ταύρου και ήταν η οµάδα της γειτονιάς µου. Σε ηλικία 14 ετών µε προώθησαν στην πρώτη οµάδα. Τότε ο Φωστήρας ήταν σπουδαίος σύλλογος. Βέβαια, τον πέτυχα στα τελειώµατά του. Ξεκίνησα από δεξιός επιθετικός, αλλά στη συνέχεια οι προπονητές µου µε µετέθεσαν στη µεσαία γραµµή». Ο Κώστας Ελευθεράκης, ένας από τους κορυφαίους χαφ που έβγαλε ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο, µε σπουδαία καριέρα στον Παναθηναϊκό και την εθνική οµάδα, γυρίζει τη µηχανή του χρόνου πίσω και θυµάται τα πρώτα βήµατά του στις αλάνες του Ταύρου, αλλά και τα όνειρά του. «Οταν άρχισα να παίζω µπάλα δεν είχα µεγάλες βλέψεις. Ούτε στον Φωστήρα ονειρευόµουν να αγωνιστώ, ούτε σε κάποια άλλη µεγάλη οµάδα. Το όνειρό µου ήταν να γραφτώ στα τσικό του Φωστήρα και να κάνω το χόµπι µου. Αυτό που µε ευχαριστεί. Αυτή ήταν η προσέγγιση µε την οποία άρχισα το ποδόσφαιρο. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Μιλάµε τώρα για το 1964. Στον Φωστήρα πήγα µαζί µε τον Τάσο Βεντούρη, τον Νάτση, τον Αρσενίδη, τον Αρσενιάδη, τον Βολίκα. Ο Φωστήρας ήταν τότε οµάδα µε µεγάλη ιστορία και φανατικό κοινό».

Η παρουσία του Ελευθεράκη στον Φωστήρα ήταν µικρή

Κράτησε µόλις 3 χρόνια, αφού το 1967 µεταγράφηκε στον ΠΑΟ. «Με τον οποίο (ΠΑΟ) ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά, έκανα καριέρα, έφθασα µέχρι την εθνική οµάδα», λέει ο Κ. Ελευθεράκης και προσθέτει: «Ο Φωστήρας όµως είναι για µένα αυτό που λέµε η πρώτη αγάπη. Ποτέ δεν ξεχνιέται. Περάσαµε, όλοι οι άνθρωποι της γενιάς µου, δύσκολα χρόνια. Με πολλή φτώχεια, ειδικά στην παιδική µας ηλικία. Το ποδόσφαιρο ήταν τότε για µας η διέξοδος από την καθηµερινότητα. Η ευχάριστη πλευρά της ζωής, που µας έδινε τις πιο δυνατές στιγµές και συγκινήσεις. Χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς προκαταλήψεις».Ο Κώστας Ελευθεράκης θυµάται την ηµέρα πουυπέγραψε το πρώτο δελτίο του στον Φωστήρα: «Ηµουν πολύ χαρούµενος. ∆εν µε ένοιαζε τίποτε άλλο. Να σκεφθείς ότι η αµοιβή που πήρα για την υπογραφή ήταν ένα µπουκάλι γάλα ΕΒΓΑ και ένα κοµµάτι µπακλαβά. Είναι µια στιγµή την οποία δεν ξέχασα ποτέ και ούτε πρόκειται ποτέ να τη βγάλω από το µυαλό µου. Ολα αυτά που λέω µπορεί σε κάποιους να φαίνονται ροµαντικά. Και είναι ροµαντικά. Πάνω απ’ όλα όµως είναι η αλήθεια. Ετσι όπως την έζησα. Κι όχι µόνον εγώ, αλλά και άλλα παιδιά της δικής µου ηλικίας. Γνώρισα το ποδόσφαιρο ερασιτεχνικό και µέχρι να το εγκαταλείψω ως παίκτης γνώρισα και την ηµιεπαγγελµατική αλλά και την επαγγελµατική περίοδο»......

Ο Κώστας Ελευθεράκης θυµάται το τότε και το συγκρίνει µε το σήµερα των πιτσιρικάδων

Και τονίζει: «Στα δύσκολα εκείνα χρόνια, από το πρωί µέχρι το βράδυ δεν είχαµε τίποτε άλλο να σκεφθούµε παρά µόνον πώς θα παίζουµε µπάλα. Στις αλάνες της περιοχής στην αρχή και στη συνέχεια στο παλιό γήπεδο του Φωστήρα στην Αγία Σοφία. Σήµερα τα πράγµατα έχουν αλλάξει. ∆εν µπορεί – και δεν πρέπει – να γίνει καµία σύγκριση του τότε µε το σήµερα. Πολύ σπάνια πλέον βλέπουµε νέα παιδιά µε πάθος για την µπάλα»

ΤΙ ΛΕΙΠΕΙ

∆εν µπορεί – και δεν πρέπει – να γίνει καµία σύγκριση του τότε µε το σήµερα. Πολύ σπάνια πλέον βλέπουµε νέα παιδιά µε πάθος για την µπάλα.

Το ποδόσφαιρο είναι µικρογραφία της κοινωνίας

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ οι λέξεις που συχνάπυκνά επαναλαµβάνει οΚώστας Ελευθεράκης στους νεαρούςτης σχολής ποδοσφαίρου που διαθέτει στη Βάρη;

«Να αντιµετωπίζουν τον αθλητισµό σανδιασκέδαση»,λέει ο Ελευθεράκης και συνεχίζει: «Να ευχαριστιούνται αυτό που κάνουν. Από εκεί και πέρα, αν έχουν τα προσόντακαι το ταλέντο, αν αφιερώσουν χρόνο, αν έχουν κέφι και δουλέψουν σκληρά, µπορεί να φθάσουν ψηλά. Χρειάζεται και ητύχη. Το ποδόσφαιρο σε µαθαίνει κάποια πράγµατα τα οποία θα τα χρειαστείς στη ζωή σου. Μαθαίνεις να έχεις οµαδικό πνεύµα, να συνεργάζεσαι.Οπως θα πρέπει να το κάνεις κάποια στιγµή και στην επαγγελµατική σου καριέρα, είτε γουστάρεις τον άλλον είτε όχι.Μαθαίνεις τι σηµαίνει εύνοια και τι σηµαίνει αδικία. Μήπως αυτά δεν τα ζούµε στην καθηµερινότητά µας; Μαθαίνεις τη χαρά και τη λύπη. Αλλά και πόσο δυνατός πρέπει να είσαι για να ξεπερνάς τις δυσκολίες. Ολααυτά είναι στοιχεία του ποδοσφαίρου που τα νέα παιδιά θα τα βρουν στη συνέχεια της ζωής τους στην κοινωνία».

Από «φονέας», στα αζήτηταΟ ΑΠΟ Φωστήρας είναι από τις ιστορικότερες οµάδες της Αθήνας
Ιδρύθηκε το 1926 από πρόσφυγες της περιοχής των Σφαγείων (το 1943 µετονοµάσθηκε από κοινότητα Νέων Σφαγείωνσε Ταύρο). Ενας εκ των ιδρυτών, ο Χρ. Χατζόπουλος, ήταν από την Κωνσταντινούπολη και έδωσε στην οµάδα τα χρώµατα κίτρινο και µαύρο πουπαραπέµπουν στο Βυζάντιο. Μέχρι το 1967, στο σήµα της οµάδας υπήρχε και ο φοίνικας,όµως στη συνέχεια καταργήθηκε όταν έγινε έµβληµα της χούντας των συνταγµαταρχών.
Η οµάδα γνώρισε περίοδο δόξας στα µεταπολεµικά χρόνια. Από τη Γ’ κατηγορία της ΕΠΣ Αθηνών το 1950, βρέθηκε το 1953 στην Α’ κατηγορία αγωνιζόµενη µε δυνατούς αντιπάλους: ΑΕΚ,Παναθηναϊκό, Ολυµπιακό, Απόλλωνα, Πανιώνιο, Αιγάλεω,Αθηναϊκό, Ατρόµητο Περιστερίου κ.λπ. Τα πολύ καλά αποτελέσµατα του Φωστήρα στις αναµετρήσεις µε αυτές τις οµάδεςτού έδωσαν τον τίτλο «φονέας των γιγάντων».Εδρα του είναι το γήπεδο «Σπύρος Γιαλαµπίδης», χωρητικότητας 4.000 θεατών (καθήµενων). Ανήκειστον ∆ήµο Ταύρου και βρίσκεται κοντά στις γραµµές του Ηλεκτρικού.
Από την οµάδα έχουν περάσει σπουδαίοι παίκτες, όπως οι ∆εϊµέζης, Παναγιώτης Βεντούρης, Χατζηδήµος, Νάτσης, Ελευθεράκης, Βολίκας, Χάντζος, Γεωργαλάς, Λιόλιος, Παυλίδης, Κοντοπαντελής, ∆ρακόπουλος, Ρέλλης, Κατάνιας, Αβαγιανέλλης, Σινανίδης,Καπίρης, Ρεµούνδος, Φακής ,∆εσύλλας, Τασόπουλος, Ροµπέρτος Γεωργιάδης, Κοτσάνος, Γεροθόδωρος, Μπάκης, Πετρινιώτης.